آبکاری نقره به عنوان یکی از فلزات گرانبها بسیار مورد توجه متخصصین در حوزه آبکاری بوده است زیرا برای این فلز کاربردهای فراوانی در صنعت جواهرسازی و دیگر صنایع پدید آمده است. محلول های آبکاری نقره شرکت METAZAR شامل سیانید ساده نقره، کربنات پتاسیم، سیانید پتاسیم یا در برخی محلول های شرکت های دیگر سیانید سدیم که دارای نتیجه مطلوبی نیست استفاده می شود. متخصصین شرکت METAZAR با بهره گیری دانش روز دنیا دست به تولید و بومی سازی محلول ها، نمک ها و دیگر تجهیزات آبکاری نقره زده اند و محصولاتی با بهترین کیفیت قابل رقابت با برندها جهانی در این حوزه و هم چنین صرفه اقتصادی عرضه نموده است.
مقدمه
نقره اولین بار از سرباره های آتشفشانی در آسیای صغیر و در دریای اژه پیدا شد. این آثار نشان می دهد که ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح انسان های توانایی این را داشتند که نقره را از سرب جدا کنند.
نقره هم به صورت آزاد در طبیعت و هم به صورت ترکیب در کانی آرژنیت Ag2S وجود دارد. ترکیبات نقره با عناصر مختلف مثل کلرید نقره، سرب ، سرب_ روی، مس، طلا و نهشته های نیکل_ مس که منبع اصلی نقره هستند، انجام می شود. نقره از خالص کردن و پالایش الکتریکی مس به دست می آید. نقره برای کاربردهای تجاری دارای خلوص 9/99 درصد است.
ویژگی های نقره
واکنش پذیری نقره
خواص نقره
آبکاری نقره
آبکاری نقره با روش سیانور نقره و آند نقره در دو مرحله ی زیرلایه نازک و آبکاری ضخیم با میکرون بالاتر از ۵ تا ۱۰۰ است. محلول های آبکاری نقره عمدتاً شامل سیانور مضاعف پتاسیم و نقره ـ سیانور پتاسیم آزاد یعنی ترکیب نشده و سرانجام کربنات پتاسیم می باشد.
فرآیند آبکاری نقره
در فرآیند آبکاری نقره قطعه مورد نظر که می تواند مسی، برنجی و یا… باشد را در الکترولیت غوطه ور می سازند تا به کمک جریان برق DC، یون های نقره روی قطعه رسوب کنند. سپس قطعه از الکترولیت بیرون آورده می شود و با آب خوب شسته شده و در پایان پولیش می شود. در آند می توان هم از استنلس استیل و هم از شمش نقره استفاده کرد چرا که هم خواص مکانیکی مناسبی دارند و هم چسبندگی بالایی برخوردارهستند. الکترولیت نیز می تواند از محلول سیانیدی یا بدون سیانید تشکیل شود. الکترولیت سیانیدی در واقع همان محلول سیانید نقره است و الکترولیت بدون سیانید هم معمولاً محلول نیترات نقره می باشد.
مراحل آبکاری نقره
برای حفظ براقی و جلای نقره و جلوگیری از تیره شدن می توان پوشش نازکی از رودیوم روی آن نشاند.
ویژگی های پوشش نقره
کاربردهای آبکاری نقره
موارد کاربرد پوشش نقره
کاربردهای اشاره شده در ذیل صرفاً جهت اطلاع هستند و نباید تغییر به اجبار در استفاده از آن ها برابر کاربردهای ذیل باشد.
انواع روش های آبکاری نقره
- روش بشکه ای یا چرخشی: آبکاری در بشکه های چرخان انجام می شود، در ابتدا بشکه ها به صورت افقی انجام می شود و اتصال الکتریکی از طریق غلت خوردن غلت خوردن قطعات و یک رسانای خارجی که به بشکه متصل است انجام می شود.
عیب روش: غلت خوردن قطعات است که می تواند باعث شکستگی و آسیب دیدن قطعات ظریف می شود.
- روش آبکاری نقره چنکگی: این روش در کارگاه ها برای قطعات بزرگ، سنگین و پیچیده صورت می گیرد که نمی توان از آبکاری بشکه ای برای آن ها استفاده کرد. در این روش جریان الکتریکی را چنکگ ها تأمین می کنند و به قطعه مورد نظر انتقال می دهند تا آبکاری انجام شود.
جنس چنکگ ها: سیم سنگی مسی است که به شکل مناسبی برای نگه داشتن قطعات تولید می شود. قطعه کاری در این روش بر روی قلاب و یا توسط کیلیپس نگه داشته می شود و توسط روکش نقره عایق می شود.
- روش آبکاری نقره نواری: در این روش یک نوار ممتد که توسط یک قرقره کشیده می شود از داخل محلول آبکاری که در یک وان بزرگ قرار دارد، عبور می کند. سیم های بلند و نوارهای فلزی را می توان از این طریق با نقره آبکاری کرد.
الکترولیت‌های آبکاری نقره METAZAR
محلول آبکاری نقره شرکت METAZAR شامل سیانید ساده نقره، کربنات پتاسیم، سیانید پتاسیم یا در برخی محلول های شرکت های دیگر سیانید سدیم که دارای نتیجه مطلوبی نیست استفاده می شود. هنگامی که از سیانید پتاسیم استفاده می‌شود پوشش به سختی می سوزد، ضمناً لایه‌ها براق و حمام‌ها دارای خاصیت هدایت جریان بیش‌تری هستند. سیانید قلیایی موجود در الکترولیت تحت تأثیر CO2 موجود در اتمسفر به طور جزیی تجزیه شده و تولید کربنات می‌کند، کربنات تولید شده خاصیت هدایت الکتریسیته و قدرت نفوذ الکترولیت را زیاد می‌کند.
در گذشته برای ایجاد پوشش ضخیم و براق نقره مجبور بودند چندین بار قطعه را از حمام خارج نموده، صیقل داده و دوباره آبکاری کنند ولی با استفاده از محلول آبکاری نقره شرکت METAZAR با افزودن نمک های خاص و براق کننده ها پوشش ضخیم مورد نظر در یک مرحله تهیه می شود.
الکترولیت‌های آبکاری نقره METAZAR
محلول آبکاری نقره شرکت METAZAR شامل سیانید ساده نقره، کربنات پتاسیم، سیانید پتاسیم یا در برخی محلول های شرکت های دیگر سیانید سدیم که دارای نتیجه مطلوبی نیست استفاده می شود. هنگامی که از سیانید پتاسیم استفاده می‌شود پوشش به سختی می سوزد، ضمناً لایه‌ها براق و حمام‌ها دارای خاصیت هدایت جریان بیش‌تری هستند. سیانید قلیایی موجود در الکترولیت تحت تأثیر CO2 موجود در اتمسفر به طور جزیی تجزیه شده و تولید کربنات می‌کند، کربنات تولید شده خاصیت هدایت الکتریسیته و قدرت نفوذ الکترولیت را زیاد می‌کند.
در گذشته برای ایجاد پوشش ضخیم و براق نقره مجبور بودند چندین بار قطعه را از حمام خارج نموده، صیقل داده و دوباره آبکاری کنند ولی با استفاده از محلول آبکاری نقره شرکت METAZAR با افزودن نمک های خاص و براق کننده ها پوشش ضخیم مورد نظر در یک مرحله تهیه می شود.
خواص محلول های آبکاری نقره METAZAR
ماندگاری ابکاری نقره با محلول های شرکت METAZAR
نتیجه آبکاری نقره با محلول های شرکت METAZAR دائمی است و اکثراً سطح آبکاری شده هرگز پوسته پوسته نمی شود.
طبقه بندی پوشش های ابکاری نقره
پوشش های آبکاری شده نقره باید بر اساس حداقل خلوص، درجه براق بودن بصورت براق، نیمه براق یا مات، و ضخامت بر حسب میکرون طبقه بندی شوند.
نکته: بعضاً برای اصلاح دانه بندی پوشش ممکن است از براق کننده های آلی یا معدنی استفاده شود که می تواند در پوشش نهایی وجود داشته باشند، استفاده از این ترکیبات تا زمانی که با کارکرد پوشش تداخلی نداشته باشند بلامانع است.
بهینه سازی آبکاری نقره
برای بهینه سازی آبکاری به لحاظ کیفیتی باید به پارامترهای زیر توجه شود:
1.ضخامت آبکاری
مگر در مواردی که مشخص شده باشد (به طور مثال خواص ظاهری، سایش، محافظت از خوردگی و هدایت الکتریکی خاص مد نظر باشد)، حداقل ضخامت آبکاری نقره برای سطح، 0/013 میلی متر است. آبکاری بر روی سطوح باید به اندازه کافی باشد تا کل سطح را به طور یکنواخت پر کند و ظاهر مناسب و اثر محافظتی را در برداشته باشد. جمع ضخامت آبکاری بر روی سطح فولادی از 0/025 میلی متر نباید کم تر باشد. این پوشش باید حداقل شامل 0/013 میلی متر نقره باشد.
2.چسبندگی
چسبندگی پوشش نقره و هر نوع زیر پوشش با بزرگنمایی 4 انجام می گیرد که هیچ نوع جدایشی بین پوشش و زیرلایه ها نسبت به سطح نباید مشاهده شود.
روش تست چسبندگی: نمونه های تست باید تحت زاویه 180 درجه به طور کامل خم شوند. این خم باید بر روی قطری برابر با ضخامت پوشش انجام شود و تا شکست قطعه ادامه یابد. در اثر شکست، به وسیله یک ابزار نوک تیز نباید جدایشی بین فلز پایه و پوشش ایجاد شود. در هنگامی که قطعات آبکاری مناسب تست خم شدن نباشد، به وسیله یک ابزار برش نوک تیز با بزرگنمایی 4 بررسی می شوند، که آیا جدایش پوشش چسبنده یا جدایش پوشش غیرچسبنده می باشد. یک روش تست چسبندگی دیگر نیز به طور اختیاری می تواند استفاده شود. در این تست قطعات درون یک کوره در دمای 200-150 درجه سانتی گراد قرار می گیرند.
دمای کاری در این محدوده تا رسیدن قطعات به این دمای ثابت نگه داشته می شود و سپس 30 دقیقه زمان نگهداری در این دما برای قطعات در نظر گرفته می شوند. نمونه ها خارج شده و در هوا سرد می شوند و با بزرگنمایی 4 جهت مشاهده تاول مورد بررسی قرار می گیرند. در اثر این عملیات خواص مکانیکی قطعات تست شده امکان دارد تغییر کند.
3.لحیم پذیری
لحیم باید بدون جمع شدن و کروی شدن باشد و به صورت کامل پخش گردد و در هنگام تست نباید پوسته شده و ورقه ورقه شود.
روش تست لحیم پذیری: نمونه ها باید به وسیله سیال غیرخورنده rosin مطابق با ASTM B678T ،Typer مورد تست لحیم پذیری قرار گرفته و خیس شوند. آلیاژ لحیم شامل 60% قلع و 40% روی مطابق ASTM B32 ،Grade 60A باشد. دمای لحیم باید 245ºc ± 5ºc باشد.
شرکت متا زر با استفاده از تیم نخبه و مجرب خود با بهره گیری از مدرن ترین دانش روز کشورهای آلمان و ایتالیا توانسته است کیفیتی بر مبنای دانش و تجربه به صنعت جواهرسازی و زیور آلات ایران تقدیم کند که توان رقابت با بزرگ ترین شرکت های بین المللی در زمینه آبکاری را به ارمغان اورده است.
جهت دریافت اطلاعات بیش تر در حوزه آبکاری نقره و محصولات شرکت متا زر با متخصصین ما تماس حاصل فرمایید.